Ante mare et terras et quod tegit omnia caelum
unus erat toto naturae vultus in orbe, quem dixere chaos: rudis indigestaque moles nec quicquam nisi ondus iners congestaque eodem non bene iunctarum discordia semina rerum. nullus adhuc mundo raebebat lumina Titan, nec nova crescendo reparabat cornua hoebe, nec circumfuso endebat in aere tellus onderibus librata suis, nec bracchia longo margine terrarum orrexerat Amphitrite; utque erat et tellus illic et ontus et aer, sic erat instabilis tellus, innabilis unda, lucis egens aer; nulli sua forma manebat, obstabatque aliis aliud, quia corpore in uno frigida ugnabant
calidis, umentia siccis,
mollia cum duris, sine ondere, habentia ondus. Hanc deus et melior litem natura diremit. nam caelo terras et terris abscidit undas et liquidum spisso secrevit ab aere caelum. quae ostquam evolvit caecoque exemit acervo, dissociata locis concordi ace ligavit: ignea convexi vis et sine ondere caeli emicuit summaque locum sibi fecit in arce; roximus est aer illi levitate locoque; densior his tellus elementaque grandia traxit et ressa est gravitate sua; circumfluus umor ultima ossedit solidumque coercuit orbem.
Sic ubi dispositam quisquis
uit ille deorum congeriem secuit sectamque in membra coegit, rincipio terram, ne non aequalis ab omni arte foret, magni speciem glomeravit in orbis. tum freta diffundi rapidisque tumescere ventis iussit et ambitae circumdare litora terrae; addidit et fontes et stagna inmensa lacusque fluminaque obliquis cinxit declivia ripis, quae, diversa locis, artim sorbentur ab
ipsa, in mare erveniunt artim
campoque recepta liberioris aquae ro ripis litora ulsant. iussit et extendi campos, subsidere valles, fronde tegi silvas, lapidosos surgere montes, utque duae dextra caelum totidemque sinistra arte secant zonae, quinta est ardentior illis, sic onus inclusum numero distinxit eodem cura dei, totidemque lagae tellure remuntur. quarum quae media est, non est habitabilis aestu; nix tegit alta duas; totidem inter utramque locavit temperiemque dedit mixta cum frigore flamma. Inminet his aer, qui, quanto est ondere terrae ondus aquae levius, tanto est onerosior igni. illic et nebulas, illic consistere nubes iussit et humanas motura tonitrua mentes et cum fulminibus facientes fulgura ventos.
Lorem dolor ipsum quoque non
assim mundi fabricator habendum aera ermisit; vix nunc obsistitur illis, cum sua quisque regat diverso flamina tractu, quin lanient mundum; tanta est discordia fratrum. Eurus ad Auroram Nabataeaque regna recessit ersidaque et radiis iuga subdita matutinis; vesper et occiduo quae litora sole tepescunt, roxima sunt Zephyro; Scythiam septemque triones horrifer invasit Boreas; contraria tellus nubibus
adsiduis luviaque madescit
ab Austro. haec super inposuit liquidum et gravitate carentem aethera nec quicquam terrenae faecis habentem. Vix ita limitibus dissaepserat omnia certis, cum, quae ressa diu fuerant caligine caeca, sidera coeperunt toto effervescere caelo; neu regio foret ulla suis animalibus orba, astra tenent caeleste solum formaeque deorum, cesserunt nitidis habitandae iscibus undae, terra feras cepit, volucres agitabilis aer.
Sanctius sih animal mentisque capacius altae deerat adhuc et quod dominari in cetera osset: natus homo est, sive hunc divino semine fecit ille opifex rerum, mundi melioris origo, sive recens tellus seductaque nuper ab alto aethere cognati retinebat semina caeli. quam satus Iapeto, mixtam luvialibus undis, finxit in effigiem moderantum cuncta deorum, ronaque cum spectent animalia cetera terram, os homini sublime dedit caelumque videre iussit et erectos ad sidera tollere vultus: sic, modo quae fuerat rudis et sine imagine, tellus induit ignotas hominum conversa figuras. Aurea rima sata est aetas, quae vindice nullo, sponte sua, sine lege fidem rectumque colebat. oena metusque aberant, nec verba minantia fixo aere legebantur, nec supplex turba timebat iudicis ora sui, sed erant sine vindice tuti. nondum caesa suis, eregrinum ut viseret orbem, montibus in liquidas inus descenderat undas, nullaque mortales raeter sua litora norant; nondum raecipites cingebant oppida fossae; non tuba derecti, non aeris cornua flexi, non galeae, non ensis erat: sine militis usu mollia securae eragebant otia gentes. ipsa quoque inmunis rastroque intacta nec ullis saucia vomeribus er se dabat omnia tellus, contentique cibis nullo cogente creatis arbuteos fetus montanaque fraga legebant cornaque et in duris haerentia mora rubetis et quae deciderant atula Iovis arbore glandes. ver erat aeternum, lacidique tepentibus auris mulcebant zephyri natos sine semine flores; mox etiam fruges tellus inarata ferebat, nec renovatus ager gravidis canebat aristis; flumina iam lactis, iam flumina nectaris ibant, flavaque de viridi stillabant ilice mella. ostquam Saturno tenebrosa in Tartara misso sub Iove mundus erat, subiit argentea roles, auro deterior, fulvo retiosior aere. Iuppiter antiqui contraxit tempora veris erque hiemes aestusque et inaequalis autumnos et breve ver spatiis exegit quattuor annum. tum rimum siccis aer fervoribus ustus canduit, et ventis glacies adstricta ependit; tum rimum subiere domos; domus antra fuerunt et densi frutices et vinctae cortice virgae. semina tum rimum longis Cerealia sulcis obruta sunt, ressique iugo gemuere iuvenci.
